Muki na nowy dom czekał 29 dni!     

Środa 31 marca 2010 r.

W dniu dzisiejszym otrzymałem od  Opiekunów Mukiego aktualne fotografie psiaka oraz film ze spaceru. Pamiętam te dramatyczne chwile, kiedy  w dniu 21 listopada 2009 r. w godzinach wieczornych, otrzymałem od losu „imieninowy prezent”. Szczeniaka, który wpadł do garnka z wrzącą wodą. Gdyby to był człowiek, to natychmiast byłby przetransportowany śmigłowcem do Siemianowic Śląskich (95 % ciała uległo obrażeniom). Gdyby trafił do jakiegoś weta, problem zostałby rozwiązany jednym zastrzykiem. Życie nie jest grą video, nie ma opcji „odtwórz ponownie”. Postanowiłem dać szczeniakowi szansę. Warto było. 

Pozostaję z poważaniem, 

Janusz Orzechowski 

Przed chwilą wróciłem do domu. Muki podróż odbył w moim  samochodzie w legowisku, które dla niego kupiłem jako „wyprawkę”. Podczas podróży cały czas był pod opieką Donaty Wagner. Powiem krótko: Muki ma tak wspaniałych Opiekunów, jak tylko można sobie wymarzyć!

Gdyby nie ich przemyślana decyzja, Mukiego sam bym adoptował. Jego przypadek jest ewenementem w ratownictwie zwierząt, nigdy wcześniej nie słyszałem, aby ktokolwiek podjął się próby ratowania życia „zwykłego szczeniaka” przy tak potwornych obrażeniach. Każdy zwierzak ma tylko jedno życie i należy dać mu szansę, o ile jest choć cień nadziei.  Dla mnie takie stanowisko jest oczywiste. Muki wykorzystał tę szansę w 100%.

Jego historia jest także wskazówką na przyszłość dla podobnych przypadków, aby nie podejmować pochopnych decyzji o eutanazji. Wszyscy jesteśmy ciekawi dalszych losów Mukiego, dlatego też, będę co jakiś czas informował Państwa o postępach w przywróceniu Mukiemu całkowitego zdrowia.